Hoe je je kinderen leert los te laten als ze opgroeien

Van het eerste ritje met de schoolbus tot alleen achter het stuur zitten, de overgang is voor mama net zo moeilijk als voor de kinderen. Misschien nog wel moeilijker! Hoe kun je je kinderen ondersteunen – niet verstikken – tijdens het ouderschap. Lees er meer over in dit blog.

Geef je kinderen wortels en vleugels

Het bereiken van die opgroeimijlpalen is een uitdaging voor zowel kinderen als hun ouders. Vaak komt onze identiteit en eigenwaarde voort uit onze rol als moeder, wat prachtig is – maar het kan een probleem zijn als je er niet klaar voor bent dat kinderen gaan doen wat ze moeten doen. Kinderen van ouders die te veel ballen hooghouden zijn over het algemeen angstiger, kwetsbaarder en meer gesloten dan kinderen die meer vrijheid en verantwoordelijkheid krijgen. Een goede reden om het advies van Dr. Jonas Salk op te volgen, die de beroemde uitspraak deed: Goede ouders geven hun kinderen wortels en vleugels – wortels om te weten waar thuis is en vleugels om uit te vliegen en in praktijk te brengen wat hen geleerd is.

Kalmeer die kriebels

Of het nu de eerste dag van de kleuterschool of de middelbare school is, de zenuwen van zowel kind als mama kunnen een flinke klap krijgen. Wat de leeftijd van de kinderen ook is, weten wat je kunt verwachten kan helpen om de zenuwen en stress te verminderen en ook de ouders helpen om zich aan te passen aan de nieuwe overgang.

En hoe meer je kunt oefenen met de nieuwe routine voor de grote eerste dag – een ontbijtritueel ontwikkelen, de route lopen of rijden, de nieuwe speelplaats of atletiekbaan bekijken – hoe “normaler” de nieuwe school zal aanvoelen. En, wat je ook doet, houd de tranen in bedwang tot je niet meer in het zicht van je kind bent. Wat hun leeftijd ook is, je kind krijgt zijn emotionele signalen van jou.

Voor oudere kinderen (en hun ouders) is het bijwonen van een open dag de sleutel tot kalmte in een nieuwe situatie. Tijdens zo’n open dag kun je samen met je kind het terrein verkennen, met leraren praten en vragen stellen over wat je kunt verwachten. Daarna voelt je kind zich vast veel minder angstig voor de eerste dag. Je kunt je kind er ook op wijzen dat alle andere kinderen vast ook nerveus zijn.

Stel de juiste vragen

Een van de eerste dingen die kinderen leren, is wat ze je vertellen. De juiste vragen stellen wordt dus heel belangrijk, zodat je informatie krijgt (“Wat heb je vandaag gedaan?” “Niks.”) en zodat je je eigen zorgen niet op je kind afschuift.

Door je kind te bestoken met vragen over alle mogelijke probleemgebieden loop je het risico dat je angsten en zorgen op hen projecteert. Vraag je altijd af: Is het mijn zorg of de zorg van je kind? In plaats van ‘Maak je je zorgen over het maken van vrienden? zou je kunnen zeggen: ‘Zijn er dingen waar je je zorgen over maakt voordat school begint?’

Vragen met een open einde helpen een gesprek op gang; een ondervraging resulteert eerder in een informatiestop.

Stapje voor stapje

Hoe moeilijk het ook voelt om de teugels wat losser te laten, kinderen hebben een geleidelijke toename van verantwoordelijkheid nodig en verlangen daar ook naar.

Begin eenvoudig: laat je kinderen bijvoorbeeld elke ochtend hun eigen ontbijt maken. Hierdoor kan iedereen op tijd het huis uit. Na verloop van tijd willen ze meer zelf doen. Zoals bijvoorbeeld het eigen haar doen. Voor een moeder – die toegeeft dat ze nogal controle wil houden over het uiterlijk van haar kinderen – is dit vast moeilijk, maar geef toch een beetje toe. Laat je dochter oefenen met het maken van paardenstaarten, en je zult zien dat het stapje voor stapje steeds beter lukt. Zo zal je dochter ook meer waarderen hoe leuk het eruit ziet als je als moeder het haar van je dochter doet. Win-win dus.