Professionele burn-out

werk zoeken

En waarom workaholics steeds vaker ziek worden

Hannah, de chief financial officer van een internationaal bedrijf, werkt van 9.00 uur tot 17.00 uur op kantoor, maar thuis, als haar drie kinderen naar bed gaan, brengt ze tot middernacht nog vier uur door achter haar laptop. Soms werkt ze ook in het weekend. Hoewel haar werkweek 60-65 uur duurt, zei Hannah dat ze zich elke dag verfrist en gezond voelde.

Werkdag van Michael, directeur strategie bij een Amerikaanse verzekeringsmaatschappij, begint om 8 uur en eindigt uiterlijk om 18 uur en op vrijdag is hij na 15 uur vrij. Gemiddeld werkt hij 45 uur per week, maar het is moeilijk voor hem om de verbinding met zijn werk te verbreken – hij controleert voortdurend zijn e-mail en maakt zich zorgen over zaken. Een paar maanden geleden, tijdens een routinecontrole, merkte de dokter dat Michael een hoog cholesterolgehalte had, waardoor het risico op hart- en vaatziekten toenam.

We hebben geprobeerd uit te zoeken wat de schade van overmatig werk is voor de gezondheid. En wat is het verschil tussen gedrag (ervoor kiezen om over te werken) en mindset (een onweerstaanbare drang om te werken, of wat we workaholism noemen). In 2010 hebben we een onderzoek uitgevoerd onder de Nederlandse divisie van een internationaal financieel adviesbureau met meer dan 3.500 medewerkers. We wendden ons tot haar medewerkers met het verzoek een vragenlijst in te vullen en ons vervolgens aan te melden voor een medisch onderzoek. 763 medewerkers voldeden aan beide voorwaarden.

We vroegen de deelnemers naar workaholic-neigingen (bijvoorbeeld ‘Ik voel me schuldig als ik niet met werk bezig ben’ en ‘Ik stel mijn eigen deadlines op het werk en creëer zo stress voor mezelf’), over hun vaardigheden, werkmotivatie en de gemiddeld aantal gewerkte uren per week. Ze vroegen ook of ze psychosomatische stoornissen hadden, zoals hoofdpijn of maagproblemen. Uit medische onderzoeken hebben we gegevens verkregen over verschillende biomarkers (bijvoorbeeld tailleomvang, triglyceriden- en cholesterolwaarden, bloeddruk), die kunnen worden gebruikt om het risico op hart- en vaatziekten en diabetes te beoordelen – het zogenaamde metabool syndroom. Daarnaast hebben we rekening gehouden met geslacht, leeftijd, opleiding en genetische aanleg voor hart- en vaatziekten.
Wat de studie liet zien

Het bleek dat werktijden geen verband houden met gezondheidsproblemen, maar workaholism wel. Werknemers die overuren maakten (meestal meer dan 40 uur per week) maar niet geobsedeerd waren door werk, rapporteerden minder gezondheidsklachten – in tegenstelling tot werknemers met tekenen van werkverslaving. We ontdekten dat, of workaholics nu overuren maakten of niet, ze eerder klaagden over hun gezondheid en een grotere behoefte aan rust toonden, veel cynisme, emotionele uitputting en depressie hadden.

In tegenstelling tot mensen die alleen maar overuren maken, vinden workaholics het moeilijk om psychologisch los te komen van hun werk. En onophoudelijk denken gaat vaak gepaard met stress, waardoor het moeilijk is om te herstellen van het werk. Voor workaholics is stress chronisch, wat leidt tot constant overwerk.

Is liefde voor werk belangrijk?

Linda werkt voor een klein advocatenkantoor in Canada. Haar werkweek voor een advocaat is uitzonderlijk kort (40 uur per week) en ze voelt zich schuldig dat ze het niet druk heeft. Linda denkt vaak aan oplossingen voor klanten, zelfs thuis, waardoor het voor haar moeilijk is om zich volledig onder te dompelen in activiteiten met haar vijfjarige. Ze heeft regelmatig hoofdpijn, slaapt niet goed, maar wil niet naar de dokter en zegt dat ze simpelweg niet genoeg tijd heeft op de dag.

Na het onderzoeken van de gegevens, identificeerden we workaholics die van hun werk genoten en workaholics die weinig interesse in hun werk hadden. Het bleek dat beiden meer klachten kregen over psychosomatische gezondheid (bijv. Hoofdpijn, maagproblemen) en klachten over geestelijke gezondheid (slaapstoornissen, depressie) dan andere werknemers. Tegelijkertijd bleken workaholics met een lage interesse een hoger risico op metabool syndroom te hebben – 4,2% hoger, wat gevaarlijk is voor de gezondheid.

We ontdekten ook dat gepassioneerde workaholics meer hulp krijgen, zowel thuis als op het werk. Ze zeiden dat ze meer steun hadden – bijvoorbeeld in de vorm van advies, informatie of dankbaarheid van hun baas, collega’s, echtgenoot of echtgenote. Bovendien toonden ze verbeterde communicatie- en werkvaardigheden, evenals een beter tijdmanagement en intrinsieke motivatie.

Misschien is dit de reden waarom hun eerste gezondheidsklachten na verloop van tijd niet zullen uitgroeien tot ernstiger problemen. Nadat ze naar de zorgen van haar man had geluisterd, raadpleegde Linda een arts. Het lichamelijk onderzoek bracht geen grote gezondheidsproblemen aan het licht, maar de arts verwees haar door naar een specialist voor de slaapstoornissen die Linda noemde tijdens haar lichamelijk onderzoek.

Als we naar onze voorbeelden kijken, wordt het duidelijk dat hoewel Hannah, Michael en Linda allemaal hard aan het werk zijn, hun houding ten opzichte van werk heel verschillend is, wat betekent dat hun gezondheidsrisico’s anders zijn. Omdat Hannah meer werkt dan normaal, is haar stressniveau hoog. Maar aangezien haar prestaties terugkeren naar de basislijn, is de stress niet chronisch en daarom is er geen bedreiging voor haar mentale of fysieke gezondheid.

Michael heeft psychologische werkafhankelijkheid, hij houdt niet van werk, en dit leidt tot constante stress en ontevredenheid, frequente aanvallen van angst en depressie, evenals een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Linda heeft een vergelijkbare situatie, maar ze houdt van werk en krijgt steun van haar familie. Hoewel ze lijdt aan slaapstoornissen en hoofdpijn, loopt ze geen hoog risico op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten.

Voorkom gevolgen

De studie suggereert verschillende mogelijke oplossingen om het stressniveau onder controle te houden en gezondheidsrisico’s te voorkomen.

Ten eerste moeten we erkennen dat de houding ten opzichte van werk ongezond wordt als ze uit de hand loopt en andere relaties kapot maakt.

De volgende stap is om de controle over uw werkgedrag terug te krijgen. Dit kan door duidelijke regels te stellen en te bepalen hoeveel uur per dag je gaat werken. Als je het moeilijk vindt om flauw te vallen, kun je 2-3 uur voordat je naar bed gaat je werk afmaken of iets leuks doen, zoals vrienden ontmoeten of naar de film gaan.

Denk ook na over de redenen waarom je zo hard en obsessief werkt. We vonden een opvallend verschil in motivatie tussen gepassioneerde en ongeïnteresseerde workaholics. Terwijl gepassioneerde workaholics werkten omdat ze van hun werk genoten (intrinsieke motivatie), werkten ongeïnteresseerde workaholics alleen vanwege extrinsieke motivatie – geld en status. Intrinsieke motivatie geeft meer optimisme, terwijl extrinsieke motivatie angst en vasthoudendheid ondermijnt, wat vaker tot falen leidt.

Een actieve mentale houding zet medewerkers met een intrinsieke motivatie aan om in actie te komen bij primaire gezondheidsklachten. En voor ongeïnteresseerde workaholics kunnen de angst en ontevredenheid die gepaard gaan met extrinsieke motivatie leiden tot grotere passiviteit en, na verloop van tijd, tot ernstige gezondheidsrisico’s. Daarom, als je manieren vindt om intrinsieke motivatie te ontwikkelen door middel van nieuwe projecten of zelfs een nieuwe baan, kun je niet alleen gelukkiger worden, maar ook gezonder.

Medewerkers en hun managers kunnen helpen bij het vinden van intrinsieke motivatie. Het is voldoende om medewerkers moeilijke maar uitvoerbare taken toe te wijzen, bureaucratische en andere obstakels te verminderen, hun persoonlijke en professionele groei te bespreken en hen voldoende middelen te geven om de klus te klaren (bijvoorbeeld onafhankelijkheid, feedback en ondersteuning). Managers kunnen werknemers helpen bij het ontwikkelen van communicatie- en tijdmanagementvaardigheden door middel van wekelijkse takenlijsten, lijsten met langetermijndoelen, het afbakenen van urgente en niet-urgente taken en het plannen van periodes voor kritieke taken.

Het belangrijkste is om psychologische werkafhankelijkheid te erkennen en de gevolgen ervan te voorkomen. Het is noodzakelijk om een ​​mentaliteit te ontwikkelen voor betrokkenheid en het vermogen om los te koppelen. En het zal je helpen om gelukkig te zijn op het werk en daarbuiten.

https://vacatures.today/cat/Verkopers6.html